คุณลุงตาบอด

ตนเรามักจะไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง ไม่เคยพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี
มักจะคิดว่าของคนอื่นดีกว่าเสมอ แต่แล้ววันนึงฏมีคุณลุงตาบอดคนนึง
ทำให้ผมเปลี่ยนความคิดนี้ทั้งหมด เค้าไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย
แต่เค้าก็ยังอยากจะทำงาน ขวนขวายเลี้ยงตัวเองโดยการขายลอตเตอรี่
โดยมีไม้เท้าหนึ่งอันเป็นเพื่อนคู่ใจ เดินตากแดดท่ามกลางความวุ่นวาย และผู้คนมากมาย
เค้าสามารถมีชีวิตที่ไม่สมประกอบ และอยู่บนโลกแห่งความเป็นจิงได้
แต่แล้วทำไมคนที่มีอวัยวะครบอย่างเราๆ มักชอบที่จะไขว่ขว้าบ้างที่เราไม่มี
และไม่ยอมรับในสิ่งที่เป็น พยายามทำตัวให้เหมือนคนอื่น



ถ้าทุกคนบนโลกนี้สามารถคิดได้เหมือนคุณลุงตาบอด
โลกเราวันนี้คงจะมีแต่ความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน